Een (door mijn vervelende heup en ziekte) geteisterde voorbereiding, een slecht koersverloop, geen vechtlust en op de koop toe het hoofdje een beetje laten hangen ... de ingedriënten om mijn seizoensdebuut volledig in de soep te laten draaien ... ik had het mij anders voorgesteld, maar ja ... shit happens hé :-).
Een uitgesteld debuut dus. Omdat Duffel mij niet ligt als "veldloop",, en Kortenberg momenteel een te zware omloop is (ik vreesde een reactie van mijn heup) was ons oog gevallen op de veldloop van Deinze.
Een erg mooie, gevarieerde omloop lag ons op te wachten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er zoveel atleten komen afgezakt naar deze Oostvlaamse gemeente, jaarlijks het toneel van 's lands grootste veldloop.
De wedstrijd zelf dan : daar kunnen we erg kort over zijn ... die was voor mij al afgelopen nog voor die goed en wel begonnen was.
Een heel pak deelnemers aan de start, zodat het echt wel drummen was aan de start, en dan zijn getrek, geduw en valpartijen een logisch gevolg. Onrechtstreeks was ik het slachtoffer van zo'n valpartij, want naast mij werd er redelijk wat geduwd zodat een atlete voor mij struikelde ...
Pakweg als 40ste het bos ingedoken, en er 250m verder als 8ste uitkomen, dan weet je dat ik (te) zotte dingen heb gedaan om vooraan te geraken ... te zot voor het verdere verloop van de wedstrijd. Na mijn ziekte is het recuperatievermogen blijkbaar nog geen 100 %, en dan bekoop je die vroege inspanning :-(.
Eén ronde lang kon ik de illusie hoog houden mee te kunnen strijden voor een dichte ereplaats, toen begon de brandstoftank langzaam leeg te lopen tijdens de tweede ronde en de laatste ronde liet bovendien het hoofdje het afweten, weg vechtlust.
11de, ik kan er moeilijk mee tevreden zijn. Ontgoocheld ... maar na de nodige peptalk van mijn trainer en supporters, kijken we al terug uit naar de komende trainingsweek.
Hier vind je meer foto's, bedankt Jürgen!
Een uitgesteld debuut dus. Omdat Duffel mij niet ligt als "veldloop",, en Kortenberg momenteel een te zware omloop is (ik vreesde een reactie van mijn heup) was ons oog gevallen op de veldloop van Deinze.
Een erg mooie, gevarieerde omloop lag ons op te wachten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er zoveel atleten komen afgezakt naar deze Oostvlaamse gemeente, jaarlijks het toneel van 's lands grootste veldloop.
De wedstrijd zelf dan : daar kunnen we erg kort over zijn ... die was voor mij al afgelopen nog voor die goed en wel begonnen was.
Een heel pak deelnemers aan de start, zodat het echt wel drummen was aan de start, en dan zijn getrek, geduw en valpartijen een logisch gevolg. Onrechtstreeks was ik het slachtoffer van zo'n valpartij, want naast mij werd er redelijk wat geduwd zodat een atlete voor mij struikelde ...
Pakweg als 40ste het bos ingedoken, en er 250m verder als 8ste uitkomen, dan weet je dat ik (te) zotte dingen heb gedaan om vooraan te geraken ... te zot voor het verdere verloop van de wedstrijd. Na mijn ziekte is het recuperatievermogen blijkbaar nog geen 100 %, en dan bekoop je die vroege inspanning :-(.
Eén ronde lang kon ik de illusie hoog houden mee te kunnen strijden voor een dichte ereplaats, toen begon de brandstoftank langzaam leeg te lopen tijdens de tweede ronde en de laatste ronde liet bovendien het hoofdje het afweten, weg vechtlust.
11de, ik kan er moeilijk mee tevreden zijn. Ontgoocheld ... maar na de nodige peptalk van mijn trainer en supporters, kijken we al terug uit naar de komende trainingsweek.
Hier vind je meer foto's, bedankt Jürgen!