Het PK in eigen dorp, een wedstrijd die we in oktober als eerste doel hadden gesteld. Nu, 4 maanden later, moeten we andermaal vaststellen dat alles niet loopt zoals gepland.
Een meermaals onderbroken veldloop seizoen was dan ook de oorzaak dat ik niet in de (gewenste) optimale conditie aan de start van dit PK kon komen. Dus, roeien met de riemen die we hadden en met mijn 4de plaats heb ik waarschijnlijk de hoogste haalbare plaats gehaald, al had ik stiekem op meer gehoopt.
Vooraf de deelnemerslijsten geconsulteerd: Britt Van Thillo en Jolien Boonen bleken de afgelopen weken nog een maatje te groot. OLSE-atletes Xenia Luxem en Leen Leysen en de Duffelse Sara Vande Velde waren voor mij de grote vraagtekens. Het parcours lag er goed beloopbaar bij, al kon de wind wel eens parten spelen. Voor 't eerst in mijn "carrière" kreeg ik 4 grote ronden voorgeschoteld ... ook voor 't eerst zou ik een veldloop betwisten die langer was dan 6km.
De wedstrijd kwam aanvankelijk vrij "rustig" op gang: Britt, Jolien, Xenia en ik sloegen een kloofje op enkele achtervolgers. Ik kon mij gedurende die eerste ronde goed handhaven in dit kopgroepje. Bij het begin van de tweede ronde volgde echter een forse tempoversnelling en ik diende mijn drie metgezellen te laten gaan. Een ronde lang bleef ik op een overbrugbare achterstand lopen, tot Jolien zich op kop zette van het koptrio. Xenia moest ook lossen, maar liep ook stelselmatig verder uit op mij.
Eenzaam haspelde ik de resterende twee rondjes af en strandde uiteindelijk op de meest ondankbare plaats: 4de. Een supergevoel had ik alsnog niet. Ik besef dat het nog veel beter moet kunnen en dat gaan we de komende 6 weken nog trachten te bewijzen
Een meermaals onderbroken veldloop seizoen was dan ook de oorzaak dat ik niet in de (gewenste) optimale conditie aan de start van dit PK kon komen. Dus, roeien met de riemen die we hadden en met mijn 4de plaats heb ik waarschijnlijk de hoogste haalbare plaats gehaald, al had ik stiekem op meer gehoopt.
Vooraf de deelnemerslijsten geconsulteerd: Britt Van Thillo en Jolien Boonen bleken de afgelopen weken nog een maatje te groot. OLSE-atletes Xenia Luxem en Leen Leysen en de Duffelse Sara Vande Velde waren voor mij de grote vraagtekens. Het parcours lag er goed beloopbaar bij, al kon de wind wel eens parten spelen. Voor 't eerst in mijn "carrière" kreeg ik 4 grote ronden voorgeschoteld ... ook voor 't eerst zou ik een veldloop betwisten die langer was dan 6km.
De wedstrijd kwam aanvankelijk vrij "rustig" op gang: Britt, Jolien, Xenia en ik sloegen een kloofje op enkele achtervolgers. Ik kon mij gedurende die eerste ronde goed handhaven in dit kopgroepje. Bij het begin van de tweede ronde volgde echter een forse tempoversnelling en ik diende mijn drie metgezellen te laten gaan. Een ronde lang bleef ik op een overbrugbare achterstand lopen, tot Jolien zich op kop zette van het koptrio. Xenia moest ook lossen, maar liep ook stelselmatig verder uit op mij.
Eenzaam haspelde ik de resterende twee rondjes af en strandde uiteindelijk op de meest ondankbare plaats: 4de. Een supergevoel had ik alsnog niet. Ik besef dat het nog veel beter moet kunnen en dat gaan we de komende 6 weken nog trachten te bewijzen